AUCARUM Vicus

AUCARUM Vicus

la rue aux Oues, pro vulgo dicitur la rue aux Ours, platea Parisiis, memorata in veteri Charta S. Marcini de Campis, apud Car. du Fresne Glossar. Ab auca, i. e. anser. Occitanis Auc, Auco, Auqueto: Italis Occa; Gallis Oye: Occurrit in Capitulari de Villis c. 62. Quid de pullis et ovis vel anseribus, i. e., aucis. Sic. L. Alamannor. tit. 99. §. 20. Accipiter, qui aucam mordet. Wilhelmus Malmesbur. Histor. l. 5. p. 159. Similes pennis aucarum etc. Unde Aucarius, in Glossar. Aelfrici, accipiter, falco, qui aucas venatur; Aucones, divini, qui per aucarum, seu avium volatum divinabant et hariolabantur, in Glossis Isidori: Aucellus diminutiv. pro qualibet ave (quemadmodum et Auca nonnumquam) in Glossis Latino Graec. unde Italorum uccello, quemadmodum Graec. ςτρουθίον quam vis aviculam notat; Apud. Eund.